Πόσο στενά θα είναι συνυφασμένο το Τεχνολογικό Λύκειο με την επιχειρηματικότητα;

Σύντομα αναμένεται να κατατεθεί ο Νόμος για το Τεχνολογικό Λύκειο, στο προσχέδιο του οποίου υπήρχε η σύνδεσή του με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας, και προβλέπεται αλλά και ταυτόχρονα αναμένεται στην ψήφιση του Νόμου να υπάρξει και συναίνεση των γνωστών συγκυβερνούντων κομμάτων της Βουλής.
 

Παράλληλα, η Μονάδα Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας της ΑΣΠΑΙΤΕ και η Σιβιτανίδειος Δημόσια Σχολή Τεχνών και Επαγγελμάτων  διοργάνωσαν την Τρίτη 20 Δεκεμβρίου  2011 – στη ΣΔΣΤΕ – ανοικτό και εντελώς θεωρητικό σεμινάριο με θέμα: «Η διδακτική της επιχειρηματικότητας στην Τεχνική Εκπαίδευση».

Με αφορμή τα παραπάνω, αλλά και το Διεθνές συνέδριο Educa  2011 που πραγματοποιήθηκε από τις 29-11 μέχρι 2-12 / 2011 στο Βερολίνο, θα αναφερθώ – επιγραμματικά – στις σύγχρονες τάσεις στην εκπαίδευση του επιχειρηματικού δυναμικού, όπως διαμορφώθηκαν στο συγκεκριμένο αυτό επιστημονικό συνέδριο.

Οι τάσεις αυτές είναι:

1.   η «διαχείριση των αλλαγών», ως κύριο στοιχείο εστίασης της επιχειρηματικής μάθησης,

2.   η επίτευξη καινοτομίας,  η οποία γίνεται πιο σημαντική από τη βελτίωση των τρόπων με τους οποίους παράγουμε τα ίδια προϊόντα / υπηρεσίες, πράγμα που έχει επιπτώσεις στην επιλογή της εκπαιδευτικής τεχνολογίας και των εκπαιδευτικών μεθόδων,

3.   το χτίσιμο «περιβαλλόντων μάθησης», τα οποία παρέχουν κατάρτιση στο χώρο και στον χρόνο που χρειάζεται, κρίνεται σημαντικότερο από τη διοργάνωση κανονικών σεμιναρίων μακριά από τον τόπο εργασίας,

4.   τα «συνηθισμένα – κανονικά» εκπαιδευτικά σεμινάρια περιορίζονται πλέον στους νεοεισερχόμενους στις επιχειρήσεις. Για την μετέπειτα βελτίωση της απόδοσής τους και τη βελτίωση της προσαρμοστικότητάς τους σε αλλαγές, προκρίνεται η «άτυπη μάθηση» (με ανακύκλωση και επανεκτίμηση των ήδη διδαχθέντων),

5.   η χρησιμοποίηση συνεργασιών με εξωτερικούς εκπαιδευτές χάνει έδαφος, που το κερδίζει η ενσωμάτωση των εκπαιδευτών στις επιχειρήσεις,

6.   οι οργανισμοί εστιάζουν στη μέτρηση της απόδοσης που προκύπτει από τη μάθηση, και όχι στην αξιολόγηση της ίδιας της  μάθησης.

Κατά την ταπεινή μου άποψη, οι παραπάνω τάσεις στην εκπαίδευση του δυναμικού των επιχειρήσεων πρέπει να ληφθούν υπόψη στο σχεδιασμό των προγραμμάτων για τις ειδικότητες του Τεχνολογικού Λυκείου, προκειμένου να γίνει αυτό ευέλικτο, ανταγωνιστικό και ταυτόχρονα μοχλός ανάπτυξης αυτής καθαυτής της χώρας μας.

Βέβαια, προϋπόθεση επίτευξης όλων των παραπάνω, αποτελεί το σαφές και διακριτό προφίλ των ειδικοτήτων που θα υπάρχουν στο Τεχνολογικό Λύκειο, και το οποίο θα διαμορφωθεί από τις πραγματικές ανάγκες της αγοράς εργασίας – λαμβανομένης υπόψη και της κρίσης – βέβαια, μακριά από τα γνωστά μικροκομματικά συμφέροντα, τα γνωστά συντεχνιακά τερτίπια και τους συνήθεις θεωρητικούς, πλην όμως, ερασιτεχνικούς σχεδιασμούς των φωστήρων του ΥΠΔΒΜΘ.