Όλοι έχουμε παρακολουθήσει υποβρύχια ντοκιμαντέρ και έχουμε παρατηρήσει πως, όσο πιο βαθιά πηγαίνει ένας δύτης, τόσο πιο σκοτεινό γίνεται το υποθαλάσσιο περιβάλλον.
Επίσης, γνωρίζουμε ότι οι θαλάσσιοι οργανισμοί από τους πιο απλούς μέχρι τους πιο σύνθετους και εξελιγμένους (φυτικούς και ζωικούς) που κατοικούν στις βαθιές θάλασσες του κόσμου, ζουν σε απόλυτο σκοτάδι, και ότι η απλή παρακολούθηση ή ακόμη και η μαγνητοσκόπησή τους δεν θα ήταν δυνατή χωρίς την χρησιμοποίηση τεχνητών πηγών φωτός.
Το ερώτημα είναι σε πόσα μέτρα υποβρύχια αρχίζει ένας δύτης να μην έχει καθόλου ορατότητα – δηλαδή, να μην βλέπει τίποτα άλλο παρά μαύρο – αν δεν υπάρχει πηγή τεχνητού φωτός;
α) Σε περίπου 30 m υποβρύχια
β) Περίπου 60 m υποβρύχια
γ) Περίπου 400 m υποβρύχια
Η απάντηση (β) είναι η σωστή, δηλαδή, σε περίπου 60 m υποβρύχια.
Φυσικά, η απάντηση στο παραπάνω αυτό ερώτημα εξαρτάται και από διάφορους περιβαλλοντικούς παράγοντες.
Για παράδειγμα, οι περιβαλλοντικοί παράγοντες είναι διαφορετικοί για μια κατάδυση σε μια λίμνη ή σε έναν ωκεανό ή αν το νερό είναι μάλλον σκοτεινό και θολό από αιωρούμενα σωματίδια ή πολύ καθαρό, όπως συμβαίνει για παράδειγμα στα μπλε νερά της Καραϊβικής Θάλασσας.
Εξαρτάται επίσης πολύ από το εάν ο ήλιος λάμπει ή τα σύννεφα κρύβουν τον ουρανό.
Ένας δύτης όταν παραμελεί σε μεγάλο βαθμό τους παραπάνω παράγοντες, ήδη αρχίζει να μην βλέπει τίποτα άλλο παρά μαύρο σε περίπου 60 μέτρα υποβρύχια, εκτός φυσικά, αν υπάρχει τεχνητή πηγή φωτός.
Αυτό έχει μεγάλη σχέση με το γεγονός ότι τα φασματικά χρώματα του φωτός του ήλιου φιλτράρονται ανάλογα με το βάθος του νερού.
Τα κόκκινα τμήματα του φωτός απορροφώνται ήδη στα πρώτα μέτρα, γι 'αυτό οι αποχρώσεις του κόκκινου δύσκολα γίνονται αντιληπτές στα 5 m υποβρύχια.
Κατά την κατάδυση βαθύτερα, τα ανθρώπινα όντα δεν μπορούν πλέον να δουν:
-- τις πορτοκαλί αποχρώσεις σε περίπου 10 m,
-- το κίτρινο σε περίπου 20 m και
-- το πράσινο σε περίπου 30 m.
Μεταξύ περίπου των 30 και 60 m, ένας δύτης αντιλαμβάνεται αποχρώσεις του μπλε που γίνονται πιο σκοτεινές και πιο σκούρες και τελικά μετατρέπονται σε βαθύ μαύρο.
Υπάρχουν όμως και μερικές ακτίνες ελπίδας...
Μερικά αχνά υπολείμματα του ηλιακού φωτός μπορούν ακόμη να μετρηθούν στα 1.000 m υποβρύχια.
Και πολλοί από τους θαλάσσιους οργανισμούς που ζουν σε αυτά τα βάθη, είτε δεν χρειάζονται καθόλου φως ή απλά το παράγουν μόνοι τους μέσω της βιοφωταύγειας.
ΠΗΓΗ: OSRAM
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου